Photo credits
Δυναμική επιστροφή των thrash τιτάνων του Bay Area
Κυρίες και κύριοι, οι thrash τιτάνες του Bay Area, οι θρυλικοί Testament, επιστρέφουν με νέο album πέντε χρόνια μετά, και θα μπορούσαμε να πούμε ότι they’re back with a vengeance!
Ας τα πάρουμε όμως απ’ την αρχή.
Με το πάτημα του play, ο δίσκος γραπώνει απ’ τον λαιμό τον ανυποψίαστο ακροατή και τον χτυπάει κάτω σαν χταπόδι.
Απ’ το πρώτο κιόλας κομμάτι, For the Love of Pain, φαίνεται ότι η μπάντα έχει εξελιχθεί, μιας και όχι μόνο αναβιώνει τις death/thrash εποχές του παρελθόντος, αλλά τις εμπλουτίζει και με black metal ξεσπάσματα — τόσο ρυθμικά, με blastbeats, όσο και με τις εναλλαγές των φωνητικών του Chuck Billy, από βοθρίλα σε τσιρίδα, χωρίς φυσικά να παραλείπει τη γνωστή του γκαρίδα αλλά και τα πιο καθαρά φωνητικά στο στυλ της πιο μελωδικής τους περιόδου (Practice, Ritual κ.λπ.).
Μουσικά, είναι αρκούντως δουλεμένο, με πολλές εναλλαγές ρυθμών, αφού στο ίδιο κομμάτι ακούς αργά σημεία, μελωδικά περάσματα, mid-tempo γκρούβα, τα κλασικά τούπα-τούπα thrash μέχρι και grind κοπάνημα — χωρίς όμως να καταλήγει να ακούγεται αχταρμάς.
Σε κάποια σημεία ρίχνουν αρκετά τους τόνους, αφού συμπεριέλαβαν ακόμα και μπαλάντα — κάτι που είχαμε να ακούσουμε απ’ την εποχή του The Ritual.
Όλος ο δίσκος είναι διανθισμένος με τα ατσάλινα, κοφτερά riffs του Peterson και τον γνωστό, συμπαγή Testament ήχο — αποτέλεσμα, για μια ακόμα φορά, της πελώριας, δυνατής παραγωγάρας.
Τα solos του thrash guitar hero Alex Skolnick παραμένουν μελωδικά όσο και βιτριολικά σε σημεία, γεμίζοντας επιπλέον τις κομματάρες του δίσκου.
Μόνη ένσταση: τα triggers στα τύμπανα που ακούγονται έντονα — αλλά πιστέψτε με, ακόμα και όσοι ενοχλούνται γενικά απ’ αυτό, είναι τόσο δισκάρα που θα περάσει «στα ψιλά».
Συμπερασματικά, πρόκειται για ένα πολύ χορταστικό, πολυδιάστατο album — το καλύτερό τους από το The Formation of Damnation, κατ’ εμέ — που δικαιολογεί απόλυτα την πεντάχρονη απουσία τους και αποδεικνύει περίτρανα ότι η μπάντα παραμένει alive ‘n’ kicking: δουλεύει, εξελίσσεται και δεν επαναπαύεται στις δάφνες του παρελθόντος.
Άξιοι!
